Wystawa ikon w Łucku

Konsulat Generalny RP w Łucku oraz Wołyńska Organizacja Narodowego Związku Artystów Ukrainy w dniach 30.11.2012-7.12.2012 ma zaszczyt zaprosić na wystawę prac powstałych podczas II Międzynarodowego Pleneru Ikonopisów w Zamłyniu oraz IV Międzynarodowych Warsztatów Ikonopisów w Nowicy.

Nowickie Improwizacje (XII Międzynarodowy Festiwal Jazz Bez)


NOWICA 9, Stowarzyszenie Przyjaciół Nowicy i "Dzyga" zaprasza 7.12-8.12 na NOWICKIE IMPROWIZACJE, które odbędą się w Nowicy (w budynku byłej szkoły podstawowej) w ramach XII Międzynarodowego Festiwalu JAZZ BEZ. Wystąpi Grupa Swobodnej Improwizacji IMPROVISION oraz PRZYJACIELE z Krakowa.

Program:

07.12 (piątek) - godz. ok. 21.00 PAPIERZ & DYMNY & GĘCA + niespodzianki

ALEKSANDER PAPIERZ - saksofonista czynnie działający na polskiej scenie muzyki jazzowej i eksperymentalnej. Obecnie współtworzy zespoły Pulsarus, Nucleon, Tomasz Różycki Quintet oraz Aloes, Cuefx Band z którymi występował m.in na festiwalach: Warsaw Summer Jazz Days, Avant Festival, Re:wizje, Art Depot, Slot Art Festival, Transvisualia, Kino na Granicy, na Festiwalu Malta, w Berlinie dla Centrum Kultury Polskiej, Era Nowe Horyzonty, w Recklinghausen, a także w Tel Avivie.

MICHAŁ DYMNY jest muzykiem improwizatorem. Gra na gitarze elektrycznej, na której wykształcił indywidualny styl oparty między innymi na technikach sonorystycznych i preparacjach instrumentu. Współuczestniczył w przedsięwzięciach organizowanych przez krakowski kolektyw Improvising Artists, a także w projektach o nazwie „Entropy" oraz „Process – Laboratory of Intuition". Współpracuje z improwizatorami z wielu krajów, brał udział w wielu festiwalach m.in. Audio Art, Unsound, Sound Exchange, PAFME Festival. W latach 2008-2009 organizował Open Sessions – otwarte sesje muzyki swobodnie improwizowanej wraz z klubem Święta Krowa w Krakowie oraz Radiem Art. Obecnie angażuje się w liczne inicjatywy związane z improwizacją kolektywną, współtworzy zespół Nucleon i HiQ oraz komponuje muzykę teatralną i filmową, działając między innymi w grupie Sound Ensemble.

KONRAD GĘCA - Samouk eksperymentujący z dźwiękiem i video. Punktem wyjścia do działań muzycznych są nagrania terenowe, feedback oraz dźwięki generowane przy pomocy dyktafonów, trąbki jak i samego miksera, który jest głównym instrumentem.


08.12 (sobota) - godz. 18.00 IMPROVISION IV + niespodzianki

Synergia pięciu żywiołów. Każdy koncert jest wyjątkowy i niepowtarzalny. Muzykowanie kreatywne jest naszą pasją!

ANDRZEJ "AMOK" TURCZYNOWICZ – plastyk, muzyk-intuicjonista, instrumentalista, improwizator. W latach szkolnych związany z alternatywnym środowiskiem krakowskim: Teatrem T. Kantora, Piwnica pod Baranami, Studiem Adama Macedońskiego. Ma na swoim koncie wystawy: Galeria Krzysztofory, Jazz Klub Helikon, Jaszczury (Kraków), Kampen Verksted (Oslo), Stodola, Tygmont, Le Madame, DK.Kadr, Zacisze (Warszawa) oraz projekty muzyczne: Grupa Swobodnej Improwizacji (1977) (wyróżnienie na Mokotowskiej Jesieni Muzycznej), Kanal (1980), TransMaSter (2001), Amok.Positiv (2003). Współpracował m.in z Kryzys, Tilt, Nina Hagen, Andrej Nebb (De Press), Le Plastique Mistification, Milo Kurtis, Sławomir Gołaszewski, Maciej „Magura” Góralski.Najchętniej wypowiada się w realizacjach łączących dźwięk z obrazem i ruchem.

MIECZYSŁAW ELIGIUSZ LITWIŃSKI - kompozytor, śpiewak, multinstrumentalista - gra na wielu instrumentach Wschodu i Zachodu. Komponował muzykę do teatru i do tańca współczesnego i rozwijał swoją karierę solową. Prowadził własne zespoły (m.in. Litwinski Ensemble and Choir, orkiestrę kameralną złożoną z muzyków grających na klasycznych instrumentach zachodnich i wschodnich oraz chór złożony ze śpiewaków - solistów wykształconych przez kompozytora). W Polsce współpracuje m.in. z teatrami: "Węgajty","Gardzienice", "Wierszalin", "Montownia", a także jest członkiem sekstetu kompozytorów polskich grających głównie muzykę free, o nazwie "Kawalerowie Błotni". Tworzy własne spektakle (Missa Pagana,"misterium polne" - spektakl plenerowy wiejski - z własną muzyką i reżyserią).

MARCIN KRZYŻANOWSKI – wiolonczelista, kompozytor muzyki teatralnej i filmowej. Studiował grę na wiolonczeli w Akademii Muzycznej w Krakowie. Kompozycję studiował prywatnie u Bogusława Schaeffera. Jest członkiem Stowarzyszenia Wykonawców Nowej Muzyki "Muzyka Centrum". Był kierownikiem muzycznym warszawskiego Teatru Rozmaitości (1990 - 91). W latach 1998 - 2001 - dyrektor naczelny i kierownik artystyczny Teatru Wielkiego w Łodzi (1998 - 2001).

NINA NU – polska piosenkarka i aktorka. Ukończyła Studium Wokalno-Aktorskie przy Teatrze Muzycznym w Gdyni. Przez siedem lat pracowała w teatrze Syrena, równocześnie współpracując ze studiami dubbingowymi, Kabaretem Olgi Lipińskiej oraz Dziennikiem Telewizyjnym Jacka Fedorowicza. W latach 90. występowała z Tomaszem "Konfi" Konfederakiem w zespole "Dzieci Mona Lisy". Zasłynęli wówczas jako autorzy hymnu Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy, ale wkrótce zaprzestali działalności. Spotkali się ponownie jesienią 1999 roku i założyli duet "HA-DWA-O!". Zespół ten wydał dwie płyty z jej udziałem. Zespół "HA-DWA-O!" otrzymał nominację do Fryderyka w kategorii "Album Roku – dance, techno, elektronika" za rok 2000; dwie nominacje do plebiscytu "Superjedynki". W marcu 2003 roku spotkała Pawła Gawlika, z którym współtworzyła zespół "Analog". Współpracowała również z zespołami "a.n.t" oraz "Przemyśl", a także z zespołem "Wiolonczele z miasta", z którym nagrała płytę "No i Monika" (2007). W roku 2008 wraz Andrzejem Bonarkiem (jako "Wierzbicka i Bonarek") przygotowała płytę "Moja Emily Dickinson" z muzyką do wierszy amerykańskiej poetki.Obecnie śpiewa w zespole Żywiołak oraz bierze udział w wielu muzycznych projektach m.in. terenNowy, Improvision.

Piotr Bussold - Protoplastykon (wiersze)


Nakładem własnym Stowarzyszenia Przyjaciół Nowicy ukazały się wiersze Piotra Bussolda w opracowaniu plastycznym Sergieja Sawczenko. Nakład limitowany (300 egzemplarzy).

Книга поезій Piotra Bussolda (BUSSI) "Protoplastykon".художник: Сергій Савченко,опрацювання до друку: Арт Студія "Аграфка",надруковано за підтримки: Stowarzyszenie Przyjaciół Nowicy 2012

Wystawa ikon w Warszawie 15.12.2012-05.01.2013


Prezes Stowarzyszenia "Wspólnota Polska" Pan Longin Komołowski ma zaszczyt zaprosić na wystawę ikon powstałych podczas IV Międzynarodowych Warsztatów Ikonopisów w Nowicy. Wernisaż odbędzie się 14.12.2012 roku w siedzibie Stowarzyszenia na Krakowskim Przedmieściu 64 ("Dom Polonii") o godzinie 19.00. Wystawa czynna będzie w dniach 15.12.2012-05.01.2013.


O Nowicy i Zamłyniu raz jeszcze

Sylwia Grużewska
O Nowicy i Zamłyniu raz jeszcze
Tekst i fotografie: Konstanty Czawaga

9 listopada w Ukraińskim Muzeum Narodowym we Lwowie została otwarta wystawa prac malarstwa z dwóch plenerów pisania ikon – na Wołyniu i w Beskidzie Niskim.

W sierpniu, w rzymskokatolickim Centrum Integracji w wołyńskiej miejscowości Zamłynie po raz drugi odbył się plener, tym razem nt.: „Wędrujący Święci” – opowiada inicjator warsztatów prof. Roman Wasyłyk, kierownik katedry sztuki sakralnej Lwowskiej Akademii Sztuk Pięknych. – We wrześniu, w Nowicy koło Gorlic po raz czwarty zgromadzili się malarze z Polski, Ukrainy, Słowacji i Białorusi aby tworzyć nt: „Święci Apostołowie i Święci Równi Apostołom”.

Na Ukrainie opiekunem duchowym uczestników pleneru był ks. kanonik Jan Buras, wikariusz generalny diecezji łuckiej, a w Nowicy – ks. mitrat Jan Pipka, greckokatolicki proboszcz z Krynicy”. Zaznaczył, że co roku w tych plenerach uczestniczą ludzie różnej narodowości oraz różnych wyznań – grekokatolicy, prawosławni, katolicy rzymscy.


W latach 2009-2012 w warsztatach w Nowicy uczestniczyło ponad 60 malarzy. „Najważniejsze jest to, że łączymy się pod jednym niebem i możemy poznawać tam jeden drugiego” – podkreślił prof. Roman Wasyłyk. Podziękował też Konsulatom Generalnym RP w Łucku i Lwowie za wsparcie finansowe oraz innym sponsorom z Polski.

Ks. mitrat Jan Pipka w rozmowie z korespondentem Kuriera powiedział: „Od czterech lat w Nowicy odbywają się warsztaty pisania ikon. Gromadzą wokół siebie artystów z Polski, Ukrainy, Białorusi i ze Słowacji. Są to ludzie różnych wyznań – grekokatolicy, prawosławni, katolicy rzymscy. Nowica jest niewielką wioską w Beskidzie, koło Gorlic. Jest tak daleko od cywilizacji, że nie ma zasięgu telefonii komórkowej.

Ludzie, którzy tam przyjeżdżają czują, że wchodzą w jakiś zaczarowany świat. Tu bardziej odczuwa się bliskość Boga. Panuje naturalna cisza i spokój. Dzięki temu, to co powstaje przez te dwa tygodnie pleneru rzeczywiście ma mocny duchowy wymiar. Każdy dzień zaczyna się i kończy modlitwą. Artyści przez cały dzień przebywają ze sobą i pracują. Pomagają sobie, dzielą się doświadczeniem w pisaniu ikony. Są to często ludzie, którzy nie boją się szukać nowych form przekazu. Nie są to kopiści, ale ludzie którzy szukają jakby to współczesnemu człowiekowi XXI wieku przekazać ikonę. Przez to widzimy, że ikona żyje, przemienia się. Proces ten pokazuje, że współczesny człowiek też jest zdolny, potrafi szukać Boga i znajdować Go”.


Na otwarcie wystawy we Lwowie przyjechało z Polski ponad dziesięciu uczestników plenerów. „Bardzo różna była tematyka, chociaż temat, który łączył wszystkich uczestników był jeden – mówi Przemysław Juszczak z Poznania. – Była bardzo duża różnorodność stylów. Już wcześniej interesowałem się plastyką, a w pewnym momencie bardzo zainteresował mnie „Całun Turyński”. I to był pierwszy impuls, który skierował ogólne moje zainteresowania plastyczne na właśnie zainteresowania szeroką sztuką sakralną”.

Sylwia Grużewska, która reprezentuje środowisko twórców „Droga ikony” założone w 2001 roku przez o. Jacka Wróbla przy duszpasterstwie akademickim jezuitów w Warszawie powiedziała: „Byłam tam dwa tygodnie i wykonałam dwie ikony – św. Marii Magdaleny i św. apostołów Piotra i Pawła. Na pewno jest to niesamowity czas pod wieloma względami. Są to rekolekcje z ikoną, spotkanie z Bogiem. Przez dwa tygodnie człowiek obcuje wyłącznie z duchowością.


Jesteśmy w Serepcie, gdzie gości nas ks. Jan Pipka, który tworzy dla nas dom, gdzie czujemy się bardzo swobodnie. Tworzyliśmy wspólnotę przyjaciół. Ojciec Jan, lub inni duszpasterze, codziennie głosili Słowo Boże, które było dla nas ogromnym wsparciem. Czasem może uwierało, ale naprawdę było bardzo cenne i bardzo ważne. Nie wszyscy uczestnicy z „Drogi ikony”, którzy brali udział w plenerze, zajmują się na co dzień tylko i wyłącznie ikoną. Ikona jest czymś dodatkowym do mojego życia, jakimś hobby, ale z drugiej strony, paradoksalnie, jest ogromnie ważna. Nie wyobrażam teraz życia bez ikony. Absolutnie. Te różne środowiska mają okazję spotkać się w Nowicy. To dla nas jest bardzo twórcze, bardzo cenne”.

Do końca 2012 roku poplenerowa wystawa będzie eksponowana też w Łucku i w Warszawie.

Źródło: